Den bortkomne sønnen

Kom hjem…

Det er invitasjonen fra din himmelske Far!

Kom hjem, kom hjem, du villfarne barn,
Fra din mørklagte vei og fra fristerens garn
Du villfarne barn, du villfarne barn, kom hjem, å, kom hjem!

I denne andakten deler Marit Nesse noen tanker om lignelsen om den bortkomne sønnen, og hvordan Gud er som en perfekt Far.

Marit Nesse er gründeren og leieren av Edel formidling. Du kan lese mer om hva hun gjør på edelformidling.no

Last ned:

  1. Du kan logge inn på Vimeo og laste ned orginalen her.

Aktuelle bibelvers:

Evangeliet etter Johannes 1.12

Men alle som tok imot han,
dei gav han rett til å bli Guds born,
dei som trur på namnet hans.

Evangeliet etter Lukas 15.11-24

Jesus sa: «Ein mann hadde to søner. Den yngste sa til far sin: ‘Far, lat meg få den delen av formuen som fell på meg.’ Så skifte han eigedomen sin mellom dei. Ikkje mange dagane etter selde den yngste sonen alt det han eigde, og drog til eit land langt borte. Der levde han eit vilt liv og sløste bort formuen sin. Då han hadde sett alt over styr, vart det uår og svolt i landet, og han tok til å lida naud. Han gjekk då til ein av mennene der i landet og bad om arbeid, og mannen sende han ut på markene sine for å gjeta grisene. Han ønskte berre å få metta seg med dei belgfruktene som grisene åt, men ingen gav han noko.

Då gjekk han i seg sjølv og sa: ‘Kor mange leigekarar heime hos far min har ikkje fullt opp av mat, og her går eg og svelt i hel! Eg vil bryta opp og gå heim til far min og seia: Far, eg har synda mot Himmelen og mot deg. Eg er ikkje verd å kallast son din lenger. Men lat meg få vera som ein av leigekarane dine.’ Så braut han opp og gjekk heim til far sin.

Medan han endå var langt borte, fekk faren sjå han, og han fekk inderleg medkjensle med han. Han sprang imot han, kasta seg om halsen på han og kyste han. Då sa sonen: ‘Far, eg har synda mot Himmelen og mot deg. Eg er ikkje verd å kallast son din lenger.’ Men faren sa til tenarane: ‘Skund dykk! Finn fram dei beste kleda og ha dei på han, og lat han få ring på fingeren og skor på føtene. Hent så gjøkalven og slakt han, og lat oss halda måltid og feira. For denne sonen min var død og har vorte levande, han var bortkomen og er attfunnen.’ Og så tok festen og gleda til.

Johannes’ første brev 3.1a 

Sjå kor stor kjærleik Far har synt oss: Vi får kallast Guds born – ja, vi er det!

Spørsmål til samtale:

  • Hvordan tror du forholdet til vår biologiske far, påvirker tankene våre om Gud som far?
  • Hvordan tror du ”den perfekte pappa” oppfører seg?
  • Hva synes du om oppførselen til denne sønnen?
  • Hva tenker du om det Marit sa om fri vilje og kjærlighet? Er du enig eller uenig?
  • Hva gjør mest inntrykk på deg i historien om den bortkomne sønnen?

Anbefalt sang:

Av Kjetil Fyllingen

Nettkonsulent for ImF-UNG og prosjektansvarlig for Preik.tv!